Negocjacje w sprawie globalnego zanieczyszczenia plastikiem w Busan: wyzwania i nadzieje współistnieją
Negocjacje w sprawie globalnego zarządzania zanieczyszczeniem plastikiem w Pusanie: wyzwania i nadzieje współistnieją
Od 25 listopada do 2 grudnia 2024 r. w Busan w Korei Południowej odbyła się piąta sesja Międzyrządowego Komitetu Negocjacyjnego ONZ ds. Zanieczyszczenia Plastikiem (INC-5), która ponownie przyciągnęła uwagę świata do postępu w zarządzaniu zanieczyszczeniem plastikiem. Chociaż spotkanie ostatecznie nie doprowadziło do zawarcia prawnie wiążącego globalnego traktatu, proces ten jest nadal postrzegany jako kluczowy krok w kierunku systemowego zarządzania zanieczyszczeniem plastikiem na całym świecie.
Globalne skupienie na Busan: udział 178 krajów
Konferencja zgromadziła ponad 1400 oficjalnych przedstawicieli ze 178 państw członkowskich, a także ponad 2300 przedstawicieli organizacji międzyrządowych, agencji ONZ, organizacji pozarządowych, środowiska akademickiego i mediów. Celem było ustanowienie prawnie wiążącego traktatu międzynarodowego obejmującego cały cykl życia plastiku, aby rozwiązać coraz poważniejszy problem globalnego zanieczyszczenia plastikiem.
Zanieczyszczenie plastikiem stało się trzecim co do wielkości globalnym kryzysem środowiskowym, po zmianie klimatu i utracie różnorodności biologicznej. Dane pokazują, że na całym świecie każdego roku produkuje się ponad 400 milionów ton plastiku, z czego prawie jedna trzecia jest niewłaściwie zarządzana, ostatecznie trafiając do oceanów, rzek i gleby, stwarzając poważne zagrożenie dla ekosystemów i zdrowia ludzi.
Znaczne podziały w kluczowych kwestiach
Chociaż wszystkie kraje zgadzają się co do celu, jakim jest ograniczenie zanieczyszczenia plastikiem, nadal istnieją znaczne różnice co do konkretnych środków zarządzania, co spowalnia postęp w negocjacjach.
Ograniczenia w produkcji plastiku
Tenkoalicja o wysokich ambicjach, w tymUnia Europejska, Unia Afrykańska, Kanada, Japonia i ponad 100 innych krajów, opowiada się za ograniczeniem produkcji plastiku u źródła i ustaleniem globalnych celów redukcji. Twierdzą, że tylko poprzez kontrolowanie produkcji plastiku można zasadniczo ograniczyć zanieczyszczenie.
Z drugiej strony,kraje o niskich ambicjachjak na przykładArabia Saudyjska, Rosja, Iran i Indiesprzeciwiają się ograniczeniom produkcji, wierząc, że wysiłki powinny się skupić na poprawie gospodarki odpadami i systemach recyklingu, aby uniknąć zakłóceń gospodarczych i negatywnego wpływu na przemysł petrochemiczny.
Regulacja niebezpiecznych substancji chemicznych i mikroplastiku
Istnieją znaczące rozbieżności między krajami rozwijającymi się i rozwiniętymi w kwestii regulacji niebezpiecznych chemikaliów w produktach z tworzyw sztucznych i zanieczyszczenia mikroplastikiem. Niektóre kraje rozwijające się obawiają się, że zbyt rygorystyczne normy środowiskowe zwiększą koszty produkcji i negatywnie wpłyną na przemysł recyklingu tworzyw sztucznych.Mechanizmy finansowania i wsparcia technologicznego
Innym kluczowym punktem spornym jest wsparcie finansowe. Kraje rozwijające się domagają się pomocy finansowej i technicznej od krajów rozwiniętych w celu rozwiązania problemu zanieczyszczenia plastikiem, argumentując, że należy wziąć pod uwagę historyczne zobowiązania dotyczące emisji, aby zapewnić uczciwe i sprawiedliwe zarządzanie globalne.
Rezultat konferencji: Nie osiągnięto porozumienia, ale wzmocniono podstawy współpracy
Po tygodniu intensywnych negocjacji INC-5 nie zdołała osiągnąć konsensusu w sprawie ostatecznego tekstu, ale w rezultacie powstałotrzeci projekt tekstu PrzewodniczącegoUczestnicy zgodzili się przeprowadzić kolejną rundę negocjacji w 2025 r., aby kontynuować dyskusje na temat nierozwiązanych kwestii.
Na zakończenie spotkania,Inger Andersen, Dyrektor Wykonawczy Programu Środowiskowego Narodów Zjednoczonych (UNEP),stwierdzono:
"Globalne zaangażowanie w walkę z zanieczyszczeniem plastikiem jest jasne i niezaprzeczalne. Chociaż na tym spotkaniu nie osiągnięto ostatecznego porozumienia, przedstawiciele wszystkich krajów wykazali się silną wolą współpracy i rozwiązywania problemów. To znaczący krok w kierunku globalnego zarządzania."
Odpowiedzi organizacji ekologicznych i przemysłu
Grupy ekologiczne wyraziły rozczarowanie brakiem porozumienia. Greenpeace podkreślił, że globalny kryzys zanieczyszczenia plastikiem jest pilny i wezwał rządy do bardziej zdecydowanych polityk i jasnych zobowiązań dotyczących redukcji produkcji.
W międzyczasie kilka międzynarodowych korporacji wyraziło swoje poparcie dla procesu traktatowego.IKEA, Unilever, Walmart,i inne główne globalne marki konsumenckie nalegały, aby przyszłe porozumienienakazać, aby co najmniej 30% opakowań z tworzyw sztucznych było wytwarzane z materiałów pochodzących z recyklingui ustanowić jednolity system recyklingu, aby promować gospodarkę o obiegu zamkniętym.
Znaczenie spotkania w Busan dla branży recyklingu tworzyw sztucznych
Pomimo trudnych negocjacji, spotkanie w Pusanie wysłało pozytywny sygnał:globalna uwaga poświęcona zarządzaniu zanieczyszczeniem plastikiem nadal rośnie, co stwarza niespotykane dotąd możliwości dla przemysłu tworzyw sztucznych poddanych recyklingowi.
W miarę jak globalna polityka staje się coraz bardziej rygorystyczna,stosowanie tworzyw sztucznych nadających się do recyklingu i poddanych recyklingowi staje się nieuniknionym trendemPo sfinalizowaniu traktatu oczekuje się, że będzie on napędzałwzrost popytu na tworzywa sztuczne pochodzące z recyklingu na całym świecie, pobudzanie postępu w technologiach recyklingu i promowanie rozwoju zielonych łańcuchów dostaw.
Eksperci branżowi sugerują, że w oczekiwaniu na nadchodzące naciski polityczne i zmiany na rynku,przedsiębiorstwa zajmujące się recyklingiem tworzyw sztucznych na całym świecie powinny aktywnie się przygotowywać, poprawiając jakość produktów i udoskonalając systemy certyfikacji, takie jakCertyfikacja GRS (Global Recycled Standard) i wydanie TC (Transaction Certificate).
